همهی پدر و مادرها از دیدن روابط دوستانه فرزندان خود لذت میبرند. آنان دوست دارند کودکانشان را دائما در حال شادی و بازی کردن ببینند نه دعوا. اما لازم است بدانید که پدر و مادر در ایجاد این رابطهی دلخواه مهمترین نقش را ایفا میکنند. تفاوتهایی که والدین در میان فرزندانشان میگذارند میتواند باعث ایجاد حس حسادت در آنان شود. پس اولین و مهمترین قدم برای والدین، توجه کافی نشان دادن به فرزندان است. میزان توجه ممکن است در شرایط گوناگون دستخوش تغییر شود. به خصوص زمانی که فرزند دوم متولد میشود و کودک بزرگتر احساس میکند که دیگر جایگاه قبل را نزد پدر و مادر خود ندارد. همهی این احساسات ممکن است باعث ایجاد اختلاف بین خواهر و برادرها شود. در ادامه با ما همراه شوید تا شما را با راهکارهایی در این زمینه آشنا کنیم.
تقویت روابط دوستانه فرزندان با دخالتنکردن والدین
دخالت کردن والدین در روابط بین فرزندان احساس حسادت را در آنان تقویت میکند. حتی اگر شما چنین نیتی نداشته باشید، ممکن است فکرکنند که از دیگری طرفداری میکنید. همچنین باعث میشود در بزرگسالی توانایی حل مسئله را نداشته باشند. اجازه دهید خودشان اختلافاتشان را حل کنند. اگر آنان را به حال خود بگذارید خواهید دید که چگونه ناراحتی و دلخوریهای خود را حل و فراموش میکنند انگار که هرگز اتفاقی رخ نداده است.
میان فرزندان تبعیض جایی ندارد
تصور کنید دو کودک شما باهم سر یک اسباببازی دعوا میکنند. آیا شده بخاطر سن کم یکی از فرزندان، از دیگری بخواهید از حق خود بگذرد؟ اگر جواب مثبت است باید بدانید که اشتباه میکنید. سعی کنید در هر حالتی عدالت را برقرار کنید. در شرایط یکسان باید رفتار مشابهی با فرزندانتان داشته باشید. ممکن است کودک دیگر فکر کند شما او را کمتر دوست دارید و این شروع احساسات ناراحتکننده در وجود اوست. نمیتوانید به روابط دوستانه فرزندان خود فکر کنید، در حالی که خودتان باعث اختلاف در میان آنان هستید.
با آموزش دادن بهترین جواب را میگیرید
شما میتوانید به راحتی همه چیز را به کودکان آموزش دهید. واکنش نشان دادن در مواقع عصبانیت و ناراحتی نیز، یکی از مسائلیست که باید در مورد آن با فرزندانتان صحبت کنید. میتوانید حتی در قالب نمایش آن را به کودکان خود یاد دهید. زمانی که آنان از آرامشی نسبی برخوردارند به آنان پیشنهاد نمایش اجرا کردن بدهید و فضایی را فراهم کنید که کودکان را مشتاق اینگونه سرگرمیها کند. برای مثال با چند بالشت و یا صندلی میتوانید تمام توجه کودک را به این کار جلب کنید. در این حین برای آنان توضیح دهید زمانی که از یکدیگر ناراحت و یا عصبانی هستند باید باهمدیگر صحبت و مشکل را حل کنند. فریاد زدن و برخورد فیزیکی راهحل مناسبی نخواهد بود. شاید فکر کنید در آن زمان کودک اصلا بخاطر نخواهد داشت که در نمایشی ساختگی با خواهر و یا برادر خود صحبت کرده است اما باید بدانید که اینگونه یادگیریها در ناخودآگاه فرزندانتان جای میگیرند و در زندگی واقعی پیاده میشوند.
مقایسه کردن، عامل افت روابط دوستانه فرزندان
به هیچوجه و در هیچ شرایطی فرزندان خود را با همدیگر مقایسه نکنید. هیچکس از مقایسه شدن با فرد دیگری لذت نمیبرد. این مورد در کودکان نیز صدق میکند. اگر شما دائما فرزندان خود را با یکدیگر مقایسه کنید، پیام دوستنداشتنی بودن را در ذهن آنان القا میکنید. این کار باعث ایجاد احساس نفرت و حسادت میشود و نمیتوانید انتظار روابط دوستانه فرزندان خود را داشته باشید.
همیشه بهخاطر داشته باشید که دعوای بین خواهر و برادرها بسیار عادیست. نمیتوانید از آنان توقع صلحی دائمی داشته باشید. آنها ممکن است هر روز باهمدیگر دعوا داشته باشند اما عمیقا یکدیگر را دوست داشته باشند. مهم این است که اجازه ندهید رفتارهای شما در این بین باعث ایجاد احساس نفرت و حسادت شود.