تنبیه بدنی کودکان را بسیاری از ما انجام می‌دهیم بدون آنکه به عواقب و پیامدهای آن اندکی فکر کنیم. پدر و مادر بودن مسئولیت بزرگی‌ست. باید بدانید که شما به عنوان والدین موظف هستید که دانش خود را در زمینه‌های مختلف، در ارتباط با کودکان بالا ببرید. تربیت صحیح کودکان یکی از وظایف مهم والدین است. این وظیفه به دلیل تفکرات غلط گاها به خطر می‌افتد. با توجه به این صحبت باید بگوییم که تنبیه بدنی یکی از رفتارهای اشتباه در تربیت کودکان است. به عنوان والدین اولین قدمی که می‌توانید برای خود و کودکتان بردارید، افزایش صبر است. شما باید در برخورد با فرزندانتان صبور باشید. در غیر این صورت ممکن است، بسته به شیوه تربیتی خود و خطای کودک، او را تنبیه بدنی کنید و این نقطه شروع بسیاری از رفتارهای نامناسب و اشتباه بزرگسالی‌ست. اگر هنوز هم فکر می‌کنید که تنبیه بدنی باعث اصلاح رفتارهای اشتباه کودک شماست، با ما همراه باشید.
با تنبیه بدنی کودکان احترام خود را به عنوان والدین از دست می‌دهید
کتک زدن هیچ‌گاه شما را به سمت اصلاح رفتارهای نامناسب کودک، هدایت نمی‌کند. دیواری را تصور کنید بین خود و فرزندتان، که آجر به آجر آن را با تنبیه بدنی چید‌ه‌اید! با این کار فقط بذر تنفر را در وجود کودک خود می‌کارید. کودک هیچ‌گاه از شما به عنوان والدی منطقی و حمایتگر یاد نمی‌کند. حتی زمانی که بزرگ شود، باز هم اشتباهات خود را به شما نخواهد گفت و از شما کمک نمی‌گیرد. چرا زمانی که می‌توانیم رابطه‌ای امن و مورد اعتماد با کودک خود داشته باشیم، آن را با اشتباهات این چنینی خدشه‌دار کنیم؟
آسیب جسمی، آسیب روانی را در پیش خواهد داشت
تنبیه بدنی روی ذهن و روان کودکان تاثیر بسیاری می‌گذارد. به هر سنی هم که برسند باز هم صحنه‌های تنبیه و آزار را به یاد می‌آورند. این اتفاق در تک تک رفتارهای شخصی و اجتماعی آن‌ها اثر می‌گذارد و اختلال ایجاد می‌کند. حتی ممکن است با فرزندان خود با همین شیوه برخورد کنند و این چرخه‌ی ناکارآمد همچنان ادامه پیدا کند.
با تنبیه بدنی کودکان عزت‌نفس آن‌ها را از بین می‌برید
کودکان حق اشتباه دارند. آن‌ها به این دنیا آمده اند تا اشتباه کنند، تجربه کنند و بیاموزند. اگر شما بابت هر اشتباه آنان را تنبیه کنید، عزت نفس کودک خود را از بین خواهید برد. علاوه بر این‌ها، ممکن است این ذهنیت در کودک به‌وجود آید که نباید هرگز اشتباه کند. این تفکر او را به سمت کمال‌گرایی سوق می‌دهد و در بزرگسالی به‌خود حق اشتباه کردن نخواهد داد و آرامش از او سلب خواهد شد.
در صورت آسیب شدید، پشیمانی سودی ندارد
اگر در لحظه‌ی عصبانیت نتوانید خود را کنترل کنید، ممکن است باعث آسیب‌های شدیدی شوید. جسم کودک شما بسیار نحیف و آسیب‌پذیر است. ضربه زدن به هر قسمت از بدن ممکن است باعث ایجاد آسیب‌های جبران‌ناپذیر شود. بعضی از کودکان در اثر وارد شدن آسیب به قسمت اعصاب، فلج می‌شوند و یا حتی جان خود را از دست می‌دهند. به هنگام عصبانیت لحظه‌ای صبر کنید و آینده‌ی کودک معصوم خود را تجسم کنید.
شما الگوی کودک خود هستید
حتی اگر بتوانید با تنبیه بدنی رفتار اشتباهی را در کودک خود کمرنگ کنید، با این کار خشونت را در او تشدید خواهید کرد. کودک با دیدن رفتار شما یاد می‌گیرد که در مقابل دیگران خشونت یکی از گزینه‌هاست. او با همسالان خود بیشتر از قبل دعوا خواهد کرد و تحمل شنیدن حرف و نظر مخالف را نخواهد داشت. این عادت در او رشد می‌کند و در بزرگسالی نیز به فردی عصبانی تبدیل خواهد شد.
با تنبیه بدنی کودکان با واژه‌ی حل اختلافات بیگانه می‌شوند
اگر می‌خواهید فرزندی موفق و با روابط عمومی بالا تربیت کنید، باید بدانید که با تنبیه بدنی امکان پذیر نیست. کودک شما باید یاد بگیرد که با صحبت‌کردن می‌تواند بسیاری از مشکلات خود را حل‌کند. او باید بداند در کودکی و بزرگسالی چگونه با افراد دیگر ارتباط برقرارکند. با مشاهده‌ی رفتارهای شما کودک هرگز نمی‌تواند این موضوع را درک‌کند و به مشکل برخواهد خورد.
اگر با دلایل گفته شده موافقید، حال راجع‌به روش‌های دیگری که می‌توانید به جای تنبیه بدنی استفاده کنید، صحبت‌کنیم.
مهم‌ترین قدم، ارتباط قوی با کودک
دفعه‌ی بعد که اشتباه و خطایی از کودک خود دیدید به جای عصبانیت و تنبیه بدنی، با او صحبت‌کنید. باور‌کنید نتیجه‌ای که از صحبت‌کردن با فرزند خود می‌گیرید بی‌نظیر است. با دلیل برای او توضیح دهید که چرا فکر می‌کنید رفتارش اشتباه است. به عنوان مثال به او بگویید اتوی روشن وسیله‌ای خطرناک است و اگر بخواهی با آن بازی کنی ممکن است دستت را بسوزاند و آسیب ببینی. حتی اگر در همان لحظه به سخنان شما توجه نکند، با ادامه دادن این روند به او می‌آموزید که در مواجه با هر مشکلی می‌توانید باهم صحبت کنید و به هم اعتماد داشته باشید. همیشه به یاد داشته باشید که قبل از اینکه بتوانید رفتار کودک را تصحیح کنید باید بتوانید با او رابطه برقرار کنید.
احساسات کودک را درک کنید
گر کودک اصرار بر انجام کاری دارد که شما تایید نمی‌کنید، فقط کافی‌ست به او نشان دهید که احساساتش را درک می‌کنید. گاهی اوقات خیلی از رفتارهای کودکان صرفا برای جلب‌توجه شماست. پس به او بفهمانید که به احساساتش احترام می‌گذارید و نادیده‌اش نمی‌گیرید. برای مثال اگر بابت موضوعی عصبانی‌ست و جیغ می‌کشد، به او بگویید می‌دانم از این موضوع ناراحتی اما باید ناراحتی‌ات را با صحبت کردن حل کنیم نه جیغ کشیدن.
روزانه زمان به‌خصوصی را با کودک سپری کنید
گاهی اوقات علت بسیاری از رفتارهای نامناسب کودکان، ما هستیم. به کودک خود یادآوری کنید که برای شما ارزشمند است. هر روز ساعتی را به او اختصاص دهید و از او بپرسید دوست دارد چه کاری را با شما انجام دهد. کودک از اینکه شما فقط به او توجه می‌کنید سرشار از حال خوب و اعتماد به نفس خواهد شد. در نتیجه احساساتش را به راحتی با شما در میان می‌گذارد. خواهید دید که پس از مدتی چگونه رفتارهای نامناسب او کاهش می‌یابد.
در پایان باید بگوییم کودکان آینه‌ی تمام قد رفتارهای شما هستید. کودک از شما یاد می‌گیرد و رفتارهای شما را بازتاب می‌کند. پس قبل از سعی برای بهبود رفتار کودکان، ابتدا نگاهی به خود بیاندازید.
