علل اهمیت افزایش تابآوری در کودکان یکی از موارد مهم در روانشناسی کودک است. دنیای امروزه پر از اتفاقات غیر قابل پیشبینی و دشوار است و به طور کلی همهی ما در زندگی با چالشها و مسائل زیادی رو به رو هستیم.
کودکان به سرعت در حال رشد هستند و شما به عنوان پدر و مادر همیشه نمیتوانید در کنار فرزندان خود باشید و در برابر هر اتفاقی از آنها حمایت و مراقبت کنید. در نتیجه به عنوان پدر و مادر باید مهارتهای لازمی به کودک خود آموزش دهید تا به او کمک شود تا در شرایط سخت و با عوامل استرسزا به خوبی مقابله کند.
تلاش برای داشتن کودکی تابآور سبب میشود تا او شخصی قوی، دارای اعتماد به نفس و حلال مشکلات خودش شود. فراموش نکنید شخصی که تابآوری و اعتماد به نفس کمی داشته باشد زیر فشار زندگی تسلیم میشود.
همانطور که میدانید حجم زیادی از یادگیری کودک در سنین پایین از طریق تکرار و تقلید از والدین است. با توجه به گسترش تکنولوژی زندگی کودکان بسیار پیچیدهتر شده است و تجربهای که والدین از کودکی خود داشتهاند با کودکی فرزندشان متفاوت است. غیر ممکن است که شما والدینی بینقص باشید اما دقت کنید که شما الگوی رفتاری کودکتان هستید. پس کودکان زمانی که رفتار خوب و درستی را ببیند تکرار میکنند و برعکس.
به عنوان مثال شما زمانی که بخواهید از خیابان رد شوید اگر نکاتی همچون نگاه کردن به چپ و راست را رعایت کنید، پس مدتی متوجه تقلیدی که کودکتان از شما کرده است خواهید شد. در ادامه اهمیت مسئلهی تابآوری برای کودکان را بیان میکنیم.
تابآوری کودکان چه اهمیتی دارد؟
اگر بخواهیم یک تعریف کلی از مهارت تابآوری داشته باشیم: تابآوری مهارتی است که افراد برای مدیریت سالم اتفاقات و هیجاناتی که در زندگی رخ میدهند و برای غلبه بر آنها و بهبود شرایط از آن استفاده میکنند.
استرس یک عامل خطرناک برای سلامت روانی افراد است و بودن در شرایط استرسزا و عدم مدیریت آن میتواند باعث بیماریهای روانی مانند افسردگی شود. روانشناسان معتقد هستند که یادگیری و مدیرت لحظات سخت مانند فشار درسی، مشکلات دوستیابی و قلدری و زورگویی بخشی از زندگی و روند رشد کودک است. در نتیجه والدین با تربیت کودکی تابآور این اطمینان را به خود میدهند که او آمادهی مقابله با چالشها و استرسهای زندگی است چرا که کودکی تابآور پاسخی بهتر و مثبتتر به شرایط پیشآمده میدهد. برای تربیت کودکی تابآور که اعتماد به نفس بالایی نیز دارد میتوانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:
۱) اشتباه بیشتر، یادگیری بیشتر
به عنوان پدر و مادر دوست دارید شرایط را برای کودکتان فراهم کنید ولی به جای محافظت از او به کودکتان اجازهی اشتباه کردن دهید. سعی کنید به سرعت وارد عمل نشوید و مشکلات را حل نکنید. به کودک خود شناسایی اشتباهات، مهارت حل مسئله و کنار آمدن با مشکلات و چالشها را آموزش دهید. اینکه کودک شما تجربهی شکست را داشته باشد، بداند میتواند برخی از مسائل را جبران کند و میتواند پیشرفت دوبارهای داشته باشد از مهارتهای مهم زندگی هستند و در آیندهای نزدیک به کمک او خواهند آمد. در این مسیر همراه کودک خود باشید، او را حمایت کنید و در موارد لازم تشویق کردن را فراموش نکنید.
۲) نتیجهی کار مهم نیست
فراموش نکنید که به تلاش کردن کودک خود اهمیت دهید نه نتیجهای که پیش میآید. ممکن است در این راه کودکتان ناامید شود، با او همدلی کنید چرا که همدلی شما بسیار اثر بخش است. این رفتار شما برای او به این معناست که قوای خود را جمع کند و دوباره تلاش کند. قوت قلبی که شما به عنوان والدین به فرزندتان میدهید به رشد اعتماد به نفس او کمک میکند که تاثیری مستقیم بر تابآوری کودکان دارد.
۳) برای افزایش تابآوری کودکان اجازه دهید خودشان مشکلات را حل کنند
دقت داشته باشید زمانی که در حل مشکلات کودک دخالت میکنید و کار را برای او راحت میکنید در واقع دارید به او ضربه میزنید. مراقبت بیش از اندازهی والدین از کودک به مرور زمان باعث میشود تا اضطراب در او بیشتر شود. اجازه دهید کودکتان اشتباه کند تا چیزی یاد بگیرد.
کودکان نیاز به مهارتهای خاصی مانند مهارت حل مسئله در برخورد با شرایط متفاوت دارند، به عنوان مثال زمانی که کودک شما اسباببازیاش را گم میکند او را راهنمایی کنید که فکر کند و ببیند آخرین بار آن کجا گذاشته است، اینگونه احتمال پیدا شدن نیز بیشتر میشود.
۴) بینقص نبودن کودکان و افزایش تابآوری کودکان
در روند تربیت کودکی تابآور باید دخالت کردن را کنار بگذارید و از تلاش برای بینقص کردن کارهای کودک بپرهیزید. زمانی که او کاری کرده است و یا چیزی ساخته است، سعی نکنید نقصهای آن را برطرف کنید. دخالت مداوم سبب میشود اعتماد به نفس کودک را پایین آید و مانع یادگیری او میشود. برای کمک به او میتوانید اصول اولیه کار برایش توضیح دهید و این کار احتمال موفقیت را افزایش میدهد.
در نهایت فراموش نکنید که همیشه به آرامی با کودک خود برخورد کنید و تنها زمانی با او صحبت کنید که کودک واقعا به کمک نیاز داشته باشد و یا از شما نظرخواهی کند. با توجه به این نکات و رعایت آنها حتما به افزایش تابآوری کودکان خود کمک خواهید کرد.